30 april 2020. De dag waarop wij te horen kregen dat onze kleine Colin diabetes type 1 heeft. De dag waarop we ineens wisten wat er met onze dreumes aan de hand was. De dag waarop we naast een poes met diabetes nu óók een kind hebben met diabetes. En de dag waarop we gedwongen moesten accepteren dat wij ons kind meerdere keren per dag pijn moeten doen….voor de rest van zijn leven.

Zonder verklaring of reden kwamen wij terecht in de wereld van prikken, meten, spuiten, eten, en weer prikken en meten. Diabetes type 1, de ziekte die we tot deze dag alleen kenden van Bloem, het meisje van de reclame.

De eerste week was heel onwerkelijk. Was het een slechte droom? Zou het misschien een verkeerde diagnose zijn? De ziekte komt niet in onze families voor, dus klopt dit wel?
Helaas was het overduidelijk; Colin kan niet zonder insuline.
Zoveel onzekerheid, zoveel vragen. Kunnen we nog wel blijven werken? Kan Colin nog wel naar het kinderdagverblijf? Mag hij alles blijven eten? Kunnen we nog wel zorgeloos dagjes uit? Kan hij straks wel naar de basisschool van zijn grote broer?

Inmiddels zijn we een jaar verder en kunnen wij al deze vragen met ‘ja’ beantwoorden. Eigenlijk is ons leven en ritme bijna niet veranderd. Colin kreeg al snel een insulinepomp, en in combinatie met de FSL2 en Bubble weten we zijn bloedglucosewaarden best goed te managen.
We hebben goede afspraken kunnen maken met het kinderdagverblijf, en daardoor konden wij allebei 32 uur per week blijven werken. We gaan er als gezin veel op uit en we beleven (ondanks corona) leuke dingen. We halen kracht uit het zo normaal mogelijk doorleven. Het is alleen wel met een rugzak vol zorgen die we 24/7 bij ons dragen, ook ‘s nachts. En dat is oké, want zolang het kan dragen wij met liefde deze zorgen voor Colin.

We gaan de toekomst positief tegemoet. Met één grote wens, want we willen op een dag het zelfgeschreven (en getekend) kinderboekje over de achtbaan van diabetes type 1 echt gaan uitgeven. Dit boekje is samen met grote broer Julian ter verwerking gemaakt.
We zijn ons aan het oriënteren op het gebied van vrijwilligerswerk rondom diabetes en we houden alle onderzoeken en technologische ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. Er is nu zoveel meer mogelijk dan 20 jaar geleden, en er gaat nog veel meer mogelijk zijn voor iedereen die met deze ziekte te maken heeft.

Overmorgen is het 30-04-2021. Colin’s eerste Diaversary. We maken er maar een feestje van!

Geschreven door Maike (35 jaar), moeder van Colin (2,5 jaar)