Hi allemaal! Mijn naam is Maureen Kayser-Blok. Al ruim 29 jaar leef ik mijn leven met type 1 diabetes. Het is best een pittige klus geweest om een ziekte als dit in mijn leven te integreren.. Mijn liefde Edo heeft me daarbij veel gesteund en nog steeds! We zijn getrouwd en van zijn 3 kids ben ik tot mijn trots al ruim 20 jaar tweede mama… Van beroep ben ik psycholoog, maar helaas al een jaar of 15 arbeidsongeschikt.

Na mijn afstuderen kreeg ik namelijk last van een complicatie die bij diabetes vaak voorkomt. Ik kreeg enorme zenuwpijn in mijn handen wat zich uiteindelijk heeft uitgebreid naar armen en benen. Diagnose pijnlijke neuropathie en mede daardoor chronische vermoeidheid. Ik heb flinke depressieve episodes gekend, wat ook vaker voorkomt bij diabetes maar ook andere oorzaken had. Dit waren zware jaren. Ik gebruik medicatie en heb jarenlange behandeling gehad (therapie) waaronder pijnpoli en revalidatie.
De neuropathie zie ik als een combinatie van pech en een lastige diabetesregulatie. Schuldgevoelens over het verleden helpen me niet. Het had destijds ook zijn reden als het moeilijk voor me was de bloedsuikers op de rit te houden.

Dankzij goede hulp én de support van mijn omgeving gaat het nu stukken beter met me. De pijn en de vermoeidheid zijn er nog elke dag en mijn wereldje is klein maar mentaal voel ik me veel rustiger. Ik heb geleerd mijn energie te verdelen over de dagen en de mensen die me dierbaar zijn. Na jaren in een overleefstand is er nu meer ruimte gekomen voor mijn diabetes en de zorg daarvoor. Mijn bloedsuikers zijn nog niet perfect maar veel stabieler dan voorheen.

Door mijn diabetes ben ik veel verloren. Ik maak me soms zorgen over de toekomst want mijn lichaam werkt niet mee. Ik heb inmiddels ook veel pijn aan mijn gewrichten door de ziekte. Niet iedereen komt goed weg met de diabetes op termijn.

Maar elke dag is er één. Het maakt me trots dat ik ondanks de zware weg die ik heb afgelegd die weg toch heb kunnen ombuigen naar meer acceptatie. Ik kan oprecht weer genieten en ben innerlijk een stuk rijker geworden. Vaak kijk ik weer hoopvol naar de toekomst. Op dagen dat ik me minder goed voel probeer ik bij de dag te blijven, dat werkt voor mij het best.