Ik ben Samya, een 23-jarige Amsterdamse die aan het begin staat van haar carrière. Ik vind het enorm leuk om te reizen, nieuwe coffeespots te ontdekken & even mezelf af te zonderen met een goed boek. Ik heb altijd al genoten van een leuke stadswandeling, maar in de coronatijd zoek ik toch meer de natuur op (can you blame me?!) ????

Ik ben precies 20 jaar geleden gediagnostiseerd met type 1 diabetes. Een diagnose krijgen op jonge leeftijd is best gek als je erover nadenkt. Op die leeftijd (3,5) krijg je eigenlijk alle instructies mee –en je kent je leven haast niet anders. Dit brengt een bepaalde nuchterheid met zich mee over de ziekte en op een gegeven moment, naar mate je ouder gaat worden, zie je het ook niet meer als ‘ziekte’. Zo heb ik heel lang, gelukkig, erg goed kunnen leven met diabetes type 1.

Een paar jaar geleden, toen ik net op het HBO begon, gingen mijn waardes echter alle kanten op – wat resulteerde in een ziekenhuisopname vanwege verzuring. Sindsdien heb ik veel moeite met het omlaag krijgen van mijn HbA1c –maar het gaat nu zeker de goede kant op (fingers crossed).

Moraal van mijn verhaal: diabetes voelt als een rollercoaster & ik ben een adrenaline-junkie. Ik heb de afgelopen jaren gemerkt dat het hebben van diabetes ook mentaal enorm veel invloed kan hebben. Ik heb vaak in online communities geprobeerd te zoeken naar wat antwoorden/herkenning, maar ik miste toch iets waarmee ik mij kon identificeren. Ik denk dat ik hierin voornamelijk diversiteit mis, en heb daarbij het gevoel dat in vele culturele communities niet genoeg aandacht wordt besteed aan welk/hoeveel invloed de ziekte mentaal kan hebben.

Om die reden ben ik een besloten groep op Facebook begonnen, genaamd ‘’DIABESTIE’’ – word vooral lid als dat je leuk lijkt! Je kunt je nu vast voorstellen hoe enthousiast ik werd om het initiatief van Wietske, Cas & Loes te zien. Ik kan niet wachten om hierin wat te betekenen. ????

Samya