Dus ik heb geluk! ‘Hoezo?’, hoor ik je denken. Wel hierom: mijn verjaardag vind ik de leukste dag van het jaar en nu vier ik twee keer mijn verjaardag -mijn geboortedag én mijn diabetesverjaardag.

Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat diabetes niet iedere dag een feest is… Inmiddels heb ik mijn diabetes omarmd en probeer ik mijn leven met diabetes zoveel mogelijk hetzelfde te leiden als de 40 jaar ervoor. Maar ik heb wel echt een leven vóór en ná de diagnose.

Ik ben natuurlijk nog een broekie in diabetesland, met mijn 2,5 jaar diabetes. Maar wat ik in die periode zeker heb geleerd is mezelf vaker op de eerste plaats te zetten. En voor iemand die altijd voor iedereen klaar wil staan, was en is dat een lastige opgave. Maar met diabetes moet je soms egoïstisch zijn. Want je moet even stoppen met wandelen als je die hypo krijgt, of je moet juíst even

gaan wandelen alsje die hyper omlaag wil krijgen. Maar tegelijkertijd probeer ik de mensen om mij heen er zoveel mogelijk bij te betrekken door er over te praten. Want aan jezelf denken is absoluut niet hetzelfde als alles alleen te hoeven doen.

Mede om die reden wil ik als vrijwilliger bijdragen aan het verder uitbouwen van Diabetes+. Ons sámen inzetten om de kwaliteit van leven voor mensen met type 1 diabetes, én de mensen om hen heen, te verbeteren.