Het verhaal van Femke | Mijn naam is Femke (22), ik studeer en woon in Limburg. Ik heb type 1 diabetes sinds januari 2008, ik gebruik een pomp en sinds het vergoed wordt de Freestyle Libre (thanks Loes en Oriëtta!)

Op 4 januari 2008 ging ik met mijn moeder naar de huisarts, waar de assistente in mijn vinger prikte. Op de meter stond 19.2, maar wist ik veel wat dat betekende. We moesten een vervolgafspraak maken en zaten net op de stoel bij de huisarts toen die ons doorverwees naar de eerste hulp: het was waarschijnlijk type 1 diabetes.

In het ziekenhuis ging alles heel snel: ik kreeg een infuus, allemaal bloedwaardes werden gemeten, er kwamen veel artsen aan mijn bed, mijn moeder belde familie en zei mijn pianoles van de ochtend erna af en voor ik het wist lag ik in een bed op de kinderafdeling, naast een ander meisje dat die dag dezelfde diagnose had gekregen.

Mijn diabetesverhaal lijkt niet op een mooi sprookje, eerder op het deel waar de draak aanwezig is en lijkt te winnen van de held van het verhaal. Mijn HbA1c is in de eerste jaren na mijn diagnose hoog geweest en pas sinds een jaar kan ik zeggen dat ik trots ben op hoe ik het doe en wat ik nu bereikt heb. Daar is wel heel wat voor nodig geweest: psychologen, maatschappelijk werkers, meerdere opnames met ketoacidose, zelfs 6 weken intern bij Adelante.

Ik was een puber die geen zin had in gedoe met naalden en prikken en ik wilde net als de rest “gewoon” zijn. Na veel strijd en moeite gaat het nu goed, wat voor een groot deel te danken is aan de Freestyle Libre, die mijn leven zoveel makkelijker maakt. Inmiddels heb ik een bestuursjaar gedaan bij mijn studievereniging, ben ik daar nog steeds actief in meerdere commissies, heb ik een bijbaantje, ben ik lid van de plaatselijke fanfare en op dit moment bijna klaar met mijn bachelor.

Ik heb me aangemeld als vrijwilliger bij Diabetes+ omdat ik wil laten zien dat het oké is als alles een zootje is en je het niet meer ziet zitten: het komt goed ????

Femke