k ben Chantal de Jong en ik ben 34 jaar oud. Ik heb sinds oktober 2019 diabetes type 3c en daar hebben nog niet veel mensen van gehoord, omdat het lang niet zo vaak voorkomt als type 1 of 2.

Diabetes type 3c wordt veroorzaakt door schade aan de alvleesklier. In mijn geval was het een ontstoken alvleesklier die uiteindelijk niet meer te redden bleek. Ze hebben in mei 2019 operatief de staart en het middenstuk van mijn alvleesklier verwijderd en na mijn half jaarlijkse controle bleek toen helaas dat het stukje kop dat ik nog had niet genoeg deed. Vanaf dat moment moest ik gaan starten met insuline te spuiten en ik moest pillen gaan slikken omdat mijn alvleesklier ook niet meer voldoende verteringssappen aanmaakt. Daarnaast moet ik ook nog vitamine D & K slikken, omdat deze ook niet meer voldoende worden opgenomen.

Voor de zorgverzekeraar enzo val ik gewoon onder type 1 en dus is mijn behandeling ook zo ingestoken. Alleen heb ik dus naast mijn half jaarlijkse afspraken bij de internist en diabetesverpleegkundige ook nog half jaarlijkse afspraken bij de Maag-, Darm-, Leverarts staan en moet ik wat vaker bloedprikken.

Mocht je meer willen weten over diabetes type 3c dan is hier wat meer informatie te vinden  klik hier 
Uiteraard heeft deze diagnose mijn leven wel even op zijn kop gezet, maar als ik heel eerlijk ben neem ik dat echt voor lief. Door die ontstoken alvleesklier had ik namelijk echt ontzettend veel pijn en telde ik echt de minuten af tot ik mijn volgende pijnstiller weer mocht innemen. Dus toen het team van chirurgen eindelijk toestemming gaf om mijn alvleesklier te verwijderen, was ik alleen maar heel erg opgelucht. Wat ik wel lastig vind is dat ik altijd met een hele tas vol met spullen de deur uit moet. Ik heb namelijk altijd een flinke make-up tas vol met diabetes spullen en medicijnen bij me en daarnaast ook nog een bakje met snoepjes om eventuele hypo’s op te kunnen vangen.

Maar verder ben ik vooral heel erg blij dat ik weer zonder pijn door het leven ga en dat ik daar dan net even iets minder vrijheid door heb gekregen, omdat ik toch rekening moet houden met mijn diabetes neem ik graag op de koop toe. Doordat ik er zelf zo relaxed in sta heeft het gelukkig ook niet zo heel veel impact gehad op mijn familie en vrienden en is iedereen vooral heel blij dat ik er nog ben (er waren er wel een aantal die dachten dat ze me voor het laatst gezien hadden toen ik in het ziekenhuis lag met die ontstoken alvleesklier) en weer pijnvrij door het leven ga.